Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015

Κάποιοι σταμάτησαν.. οι πρόσφυγες συνεχίζουν..

Υπάρχουν κάποιες στιγμές που μέσα σε σημαντικά γεγονότα, απλοί άνθρωποι ενώνονται και παράγουν ένα σπουδαίο έργο.
Κάτι τέτοιο έγινε με το προσφυγικό και με την Ειδομένη. Ένα τόσο μεγάλο θέμα, αγκαλιάστηκε απ’ όλο τον κόσμο.
Η Ειδομένη για τους περισσότερους Έλληνες ήταν άγνωστη. 
Έγινε ευρέως γνωστή όμως τους τελευταίους μήνες.
Αυτό όλο το κύμα ενδιαφέροντος είχε από πίσω του ένα μεγάλο "καλό". Ένα ανθρωπιστικό τσουνάμι που ήρθε να αγκαλιάσει κάθε μαύρη σκέψη και φόβο. Είχε από πίσω του την αγάπη, την αφύπνιση και την έγνοια χιλιάδων ανθρώπων. Είχε από πίσω του την ανθρωπιά που ξύπνησε μέσα μας ο πόνος και ο κατατρεγμός μιας ολόκληρης περιοχής της γης.
Έτσι η Ειδομένη έγινε αθέλητα ένας εγγυητής, ένας θεματοφύλακας της Ευρωπαϊκής συνείδησης. 




Ήμασταν και μεις εκεί από τις αρχές του Ιούνη με σταθερή παρουσία. Χωρίς παύσεις, χωρίς ενστάσεις, χωρίς δικαιολογίες, όπως και πάρα πολλοί άλλοι όλο αυτό το διάστημα.
Είναι αλήθεια πως για αυτό που έγινε στην Ειδομένη, δεν ήταν κανένας προετοιμασμένος.
Κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί το καλοκαίρι πως θα υπάρξει μέρα που θα περάσουν πάνω από 10000 άνθρωποι τα σύνορα. Έγινε όμως.
Είναι αλήθεια πως το 95% της ανθρωπιστικής βοήθειας που δόθηκε σε περίπου 750000 ανθρώπους από τον Ιούνιο ως και στις αρχές Δεκέμβρη, προέρχεται από τον Ελληνικό λαό.
Είναι αλήθεια , πως πολλοί εθελοντές βρεθήκαμε σε ρόλους που δεν έπρεπε να έχουμε. Κάναμε πράγματα και δουλειές που δεν ήταν δικά μας. Αλλά έτσι γίνεται σε όλα. Κάποιος σκάβει το βουνό, κάποιος ανοίγει το δρόμο, άλλος τον στρώνει κλπ. Αυτός που θα βάλει τις γραμμές δεν σημαίνει όμως πως είναι άχρηστος. Αυτή είναι η δουλειά του. Δεν σημαίνει πως αυτός που σκέφθηκε να φτιάξει τον δρόμο είναι καλύτερος άνθρωπος από αυτόν που ήρθε να βάλει τις πινακίδες.
Σε αυτή την παγίδα πέσανε κάποιοι εθελοντές. Θεώρησαν τους εαυτούς πιο σημαντικούς και πιο απαραίτητους. Γίνανε έτσι δίκαιοι κριτές των πάντων.
Το αποτέλεσμα; Εκεί που έπρεπε να χαμογελάσουν, μαλώσανε. Εκεί που έπρεπε να βοηθήσουν, δικάσανε, εκεί που έπρεπε να ενώσουν όλους, διχάσανε τους πάντες.
Έτσι λοιπόν, αντί με αξιοπρέπεια να αφήσουν τα πράγματα να πάρουν τον δρόμο τους, επέλεξαν να τον χαράξουν.
Απάντησαν στον ρατσισμό του διαχωρισμού με ρατσισμό διαχωρισμού. Έτσι αφού υπάρχουν καλοί και κακοί πρόσφυγες, ας υπάρχουν καλοί και κακοί εθελοντές. Οι «κακοί» θα είναι όσοι βοηθάνε τους καλούς πρόσφυγες και τις ΜΚΟ και οι «καλοί» αυτοί που θα καλύψουν την ανεπάρκεια των άλλων και θα τρέξουν να βοηθήσουν τους κακούς.
Αστεία πράγματα...
Αλλά ας μην σταθούμε σε αυτό. Το κακό έγινε. Με ανακρίβειες και με ενημερώσεις δια τηλεφώνου οι Εθελοντές Κιλκίς μάθανε πως δεν μπαίνει κανένας εθελοντής στο πεδίο.
Έτσι αυτό το Καλό που στην αρχή εξυπηρέτησε η παλιά ομάδα μας Εθελοντές Κιλκίς Θεσσαλονίκης, τώρα ήρθε να προκαλέσει κακό κατά την γνώμη μας.
Δημιούργησε ρήξη χωρίς να υπάρχει. Έτσι προκάλεσε αυτό που φοβόμασταν και προσπαθούσαμε να αποτρέψουμε όλο αυτό το διάστημα κάποιοι από μας.
Σταμάτησαν πολλές εθελοντικές δράσεις χωρίς να έχει σταματήσει τίποτα.
Η Ειδομένη δεν πρέπει να απομονωθεί.
Κάνουμε έκκληση σε όλες τις ομάδες και σε όλους τους εθελοντές.
Στην Ειδομένη αυτή την στιγμή, παρόλο το κρύο διέρχονται 1500 έως 2500 άνθρωποι την ημέρα.
Αυτοί οι «καλοί» πρόσφυγες έχουν μαζί τους παιδιά, μάνες, έγκυες. Κάποιοι είναι ακόμη βρεγμένοι. Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Απλά λείπουν οι εθελοντές, λείπει το χαμόγελο, λείπει το καλωσόρισμα και η ανθρωπιά. Η αστυνομία επισπεύδει τη διέλευση και κανένας δεν διεκδικεί καμία ανθρωπιστική δράση. Η διανομή του Praksis έχει εξοριστεί στα χωράφια. Οι εγκαταστάσεις σε μη χρήση. Γιατρό δεν προλαβαίνει κανένας ότι πρόβλημα και να έχει. Όλος ο κόσμος αναμένει στα λεωφορεία. Και πάνω σε αυτή την εικόνα, κάποιοι εθελοντές νιώθουν δικαιωμένοι με το πόνο που συνεχίζει να υφίσταται.
Φίλοι μας, ότι ίσχυε τόσους μήνες, ισχύει και τώρα.
Είτε τους θέλει η Ευρώπη είτε όχι, όλοι τους έχουν ανάγκη συμπαράστασης, έχουν ανάγκη ενός γιατρού, έχουν ανάγκη ενός στεγνού ρούχου. Ας μην κάνουμε διαχωρισμούς ούτε καν προς την βοήθεια αν θέλουμε να είμαστε αλληλέγγυοι, και ας θυμόμαστε πως αλληλέγγυος είναι πρώτα αυτός που καταφέρνει να συμβιώνει με τους οικείους του.
Ίσως τελικά πολλοί βρήκαν ευκαιρία να σταματήσουν. Ίσως αυτό και να θέλουν κάποιοι.
Μας προβληματίζει που η Ελληνική Κυβέρνηση δεν έχει αξιοποιήσει όλη αυτή την μεγάλη ανθρωπιστική κινητοποίηση. Θα το περιμέναμε μιας και η κάθε κυβέρνηση αντιπροσωπεύει τον ίδιο τον λαό της.
Θέλουμε να πιστεύουμε και να ελπίζουμε πως δεν είναι τα πράγματα έτσι.
Πως η Κυβέρνηση έχει και μια ανθρωπιστική διάθεση στήριξης αυτών των ανθρώπων.
Πως η Αστυνομία σέβεται ακόμη την διάθεση των πολιτών να βοηθήσουν, όπως έκανε τόσους μήνες.
Πως τα Ηνωμένα Έθνη έχουν πλάνο συνεργασίας για να αξιοποιήσουν την βοήθεια που καταφθάνει.
Πως όλοι όσοι ήρθαν στα σύνορα, ήρθαν γιατί καλέστηκαν από την ανθρωπιά τους.
Η ομάδα μας συνεχίζει να ανεβαίνει και να στηρίζει. Έχουμε επαφή και ενημερωνόμαστε. Στηρίζουμε τους μάγειρες που ανέλαβαν μέρος της σίτισης εδώ και κάποιες μέρες.
Το ίδιο ξέρουμε ότι κάνανε και άλλες ομάδες της Θεσσαλονίκης, των Γιαννιτσών, της Χαλκηδόνας, της Κατερίνης και άλλες πολλές.
Φτιάχνουμε επίσης έτοιμες σακούλες, μαζεύουμε σκουφιά, κασκόλ, γάντια και κάλτσες. Ανεβαίνουμε μία με δύο φορές την εβδομάδα εφόσον δεν μαγειρεύουμε προς το παρόν και ευελπιστούμε σύντομα να ξεκαθαρίσουν οι Συντονιστές της Ειδομένης τον ρόλο των εθελοντών. Όχι επειδή ψάχνουμε ρόλο, αλλά επειδή υπάρχει ακόμη ανάγκη.
Σίγουρα έχουν γίνει πολλά λάθη και με πολλές καθυστερήσεις έχουν γίνει τα ελάχιστα, αλλά οφείλουμε όλοι να προσπαθούμε και να ελπίζουμε, γιατί αλήθεια, μπορεί το προσφυγικό πρόβλημα να μην είναι δικό μας, αλλά η αγάπη δεν έχει σύνορα ούτε διακρίσεις, ούτε υπεροψίες.
Και κει μέσα στο χειμώνα θα βρίσκονται άνθρωποι και όχι άλμπουμ ιστορικής αναδρομής για να δείχνουμε στα παιδιά μας

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

Ειδομένη μετά ΜΑΤ εποχής 9.12.2015

Σήμερα, ήταν η μέρα που τα ΜΑΤ εκκένωσαν την Ειδομένη από τους 2000 και πλέον εγκλωβισμένων μεταξύ των συνόρων Ελλάδας-FYROM.

H επιχείρηση από τις 07:30 ολοκληρώθηκε περίπου στις 17:00 . Ευτυχώς δεν είχαμε βίαια γεγονότα. Η ταλαιπωρία των 3ων εβδομάδων για τους παλαιότερους, η πείνα, η αγωνία, το κρύο που δεν υποφέρεται και τα κακά προγνωστικά, έσπασαν την οποιαδήποτε πιθανότητα αντίστασης.

Η Ομάδα μας βρέθηκε εκεί καθώς είχε προγραμματιστεί. 1700 μερίδες μαγειρεμένου φαγητού από τις μαγείρισσες και μάγειρες μας και 200 παιδικές κρέμες που μας έφερε στη Θεσσαλονίκη η Ομάδα "Κίνηση Αλληλεγγύης Εθελοντών Κατερίνης".
Στις 19:00 ήμασταν στην Ειδομένη και η έκπληξη μας μεγάλη. Για πρώτη φορά από τα μέσα Σεπτεμβρίου, ο χώρος του camp τρομακτικά άδειος για μάτια που τον έχουν συνηθίσει αλλιώς. Παντού αστυνομικοί, 6 λεωφορεία σε αναμονή, δυο τηλεοπτικά κανάλια και μέλη διαφόρων οργανώσεων.
Στο βενζινάδικο της ΕΚΟ λίγα χιλιόμετρα πριν την Ειδομένη, αναμένουν ήδη άλλα 20 λεωφορεία.
Η αμηχανία φανερή καθώς όλοι προσπαθούν να συνδεθούν με τα νέα δεδομένα.


Η διέλευση των γκρουπ γίνεται ανά μισή ώρα. Τα λεωφορεία έχουν μόνο Σύριους, Αφγανούς και Ιρακινούς. Όσοι τυχόν και έχουν ξεφύγει του ελέγχου της Ελλάδας, επιστρέφουν πίσω απογοητευμένοι από τη FYROM.
Όταν φθάσαμε δεν υπήρχε σημείο διανομής, ούτε πάγκοι. Τα πάντα διαλυμένα.
Μαζί με τα παιδιά της Praksis που είναι υπεύθυνοι της διανομής, βρήκαμε σημείο, πήραμε κάτι ράφια και μια σκηνή και οργανώσαμε το πρώτο "συσσίτιο" της νέας κατάστασης. Το σημείο άρεσε και οι msf μας φέρανε τις κουβέρτες τους, κάτι κιβώτια με γάντια που αν και εργασίας, κάναν την δουλειά τους και οι no border ότι τελευταίο καλάθι είχαν ετοιμάσει με φρούτο, αυγό κλπ.


Κάποιοι εθελοντές μιας ομάδας από τη Πολωνία και μια κοπέλα από την Αμερική στάθηκαν να βοηθήσουν. Ήρθαμε σήμερα μας είπαν για να βοηθήσουμε εδώ και θα μείνουμε για κάποιες εβδομάδες.. Πείτε μας τι να κάνουμε..

Έτσι αυτός ο πρώτος πάγκος απόκτησε μια ποικιλομορφία που δεν την συναντούσες παλιότερα στην Ειδομένη πίσω από τα φαγητά. Έτσι μέλη της Ύπατης, των msf, μεταφραστές από διάφορες ομάδες, η Praksis, αστυνομικοί, οι Πολωνοί και εμείς ενωθήκαμε δίπλα στη φωτιά να παλέψουμε το κρύο αλλά και την εσωτερική παγωμάρα που εξέπεμπε ο χώρος.

Φύγαμε και αφήσαμε μια φωτιά αναμένη. Ελπίζουμε οι άνθρωποι αυτοί που προχωρούν και αυτοί γυρίζουν πίσω, να έχουν μια καλή τύχη όπου και αν βρεθούν.
Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους εσάς που μας βοηθάτε να είμαστε εδώ κάποιες τέτοιες στιγμές.
Αυτά τα γεγονότα είναι βαριά και κακά και επειδή οι καιροί θα γίνουν πιο δύσκολοι, ας θυμόμαστε πως το προσφυγικό σαν πρόβλημα υπάρχει και δεν είναι μόνο της Ελλάδας. Αυτοί οι άνθρωποι θέλουμε δεν θέλουμε, θα βρεθούν δίπλα μας. Αυτό που θα έχει σημασία σύντομα, είναι το πως θα σταθούμε εμείς απέναντι τους.
Η επιλογή προφανώς, του καθενός...
Φωτογραφίες από την σημερινή μέρα εδώ.

Βίντεο από χθες.
https://www.facebook.com/192401184437129/videos/vb.192401184437129/193751224302125/?type=2&theater


Δείτε πως μπορείτε να βοηθήσετε ΕΔΩ

Ο όποιος Πόλεμος θα τελειώσει
 όταν όλοι μας θα γίνουμε ουσιαστικά ενεργοί απέναντι στο κακό.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΣΤΕ ΑΜΕΣΑ

 ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ.


.


Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2015

ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΙΔΟΜΕΝΗ ΤΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

Στον Σύριο χημικό μηχανικό που ρωτάει σε ποια χώρα της Ευρώπης θα βρει δουλειά, σιωπάς...
Στην Σύρια που έχασε τον άντρα της στον δρόμο και ταξιδεύει μόνη της στο άγνωστο, κουνάς το κεφάλι...



Στη σειρά των 50 που τους περιμένουν χιλιόμετρα μες στη νύχτα, τρομάζεις...


Στον ανάπηρο Σύριο που κουβαλούνε οι συγγενείς σε καρότσι, κλαις...
Στον τραυματία πολέμου, κλαις...



Στο τυφλό προσφυγόπουλο που δεν βλέπει το φαγητό του, κλαίς...
Στο Down προσφυγόπουλο που φεύγει από τη σειρά του, κλαις...
Στον αξιοπρεπή άντρα που σου έλεγε “Ι am hungry, mum” κλαις...
Στα χέρια που ορμούν για ένα μπουφάν, παγώνεις...


Στη γυναίκα με τις σαγιονάρες, απελπίζεσαι...

Στο παιδί το ξυπόλυτο, θυμώνεις...

Στο κοριτσάκι που χάρηκε το κόκκινο μπουφάν, χαμογελάς...



Στον πατέρα που βρήκε παπούτσια για το παιδί του, χαμογελάς...
Στο νεογέννητο, σπαράζεις...


Οι φωτογραφίες είναι του εθελοντή της ομάδας μας  Vaios Vitos



Δείτε πως μπορείτε να βοηθήσετε ΕΔΩ

Ο όποιος Πόλεμος θα τελειώσει
 όταν όλοι μας θα γίνουμε ουσιαστικά ενεργοί απέναντι στο κακό.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΣΤΕ ΑΜΕΣΑ

 ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ.


.



Νεκρός στην Ειδομένη

Η Ειδομένη είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Ένας νεκρός στα δικά μας σύνορα πριν λίγες μέρες, έρχεται να προστεθεί στους χιλιάδες του Αιγαίου. 

Μαύρισε και αυτός ο χώρος, που τόσους μήνες προσπαθούν εκατοντάδες άνθρωποι να περάσουν ένα μήνυμα ανθρωπιάς, εκεί στα κρύα σύνορα μας.



Τώρα μια ζωή χάθηκε... Η προειδοποίηση του πρώτου τραυματισμού πριν λίγες μέρες δεν ήταν αρκετή. Ούτε για τους πρόσφυγες, ούτε για κανέναν.

Μια ανεπάρκεια να διαχειριστεί κάποιος την κρίση, τις φασαρίες, την πείνα και την απόγνωση, οδήγησε σε θάνατο. 

Όλος ο κόσμος είναι στραμμένος στην Ειδομένη. 

Οι απαιτήσεις μας είναι μεγάλες και οι προσδοκίες μας ακόμη μεγαλύτερες...

Και αφού δεν έχει μπει ακόμη μια Ελληνική σημαία εδώ και 4 μήνες ε!! ας μπει μια μαύρη από σήμερα
ή ακόμη καλύτερα μια μεσίστια...



Δείτε πως μπορείτε να βοηθήσετε ΕΔΩ

Ο όποιος Πόλεμος θα τελειώσει
 όταν όλοι μας θα γίνουμε ουσιαστικά ενεργοί απέναντι στο κακό.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΣΤΕ ΑΜΕΣΑ

 ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ.


.

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2015

Εν Δυνάμει

Ένα από τα μεγάλα δώρα που έχουμε δεχθεί όλο αυτό το διάστημα μέσα από την δράση μας για τους πρόσφυγες, είναι η μεγάλη ανταπόκριση του κόσμου. Η αγάπη, η αφύπνιση και η κινητοποίηση τόσων διαφορετικών κοινωνικών ομάδων.




Ήρθαμε σε επαφή με συλλόγους εργαζομένων, ομάδες φοιτητών,μαθητών, συλλόγους γονέων, προσκόπων, απλούς γείτονες, αγνώστους της διπλανής πόρτας, της διπλανής συνοικίας ή δήμου. 

Δεχθήκαμε βοήθεια από άλλες πόλεις, από άλλες χώρες. Δεχθήκαμε τόση συμπαράσταση που όλο αυτό μας έκανε να υπερβούμε και σε προσωπικό επίπεδο τις δικές μας απαιτήσεις.


Κάθε επαφή με όποια ομάδα, με όποιον μεμονωμένο εθελοντή, ακόμη και δια τηλεφώνου, είναι μια συγκινητική στιγμή. Μια στιγμή που διακρίνεις την ανάγκη για βοήθεια και δόσιμο, την ανάγκη για έμπρακτη αγάπη.




Μια τέτοια στιγμή και ιδιαίτερα δυνατή, ζήσανε εθελοντές της αποθήκης το Σάββατο 28.11.2015 με την Ομάδα "Εν δυνάμει" που ήρθε προς βοήθεια και μας έκανε να δούμε τον κόσμο μας ακόμη πιο αισιόδοξα.

Η ομάδα "Εν δυνάμει" αποτελείται από νέους με ή χωρίς αναπηρία που δρουν δημιουργικά με στόχο να γεφυρώνουν χάσματα. 

To Σάββατο τα παιδιά της ομάδας έφεραν στους Εθελοντές της Θεσσαλονίκης, τακτοποιημένα πακέτα με ρούχα για κάθε ηλικία, έτοιμα να φύγουν με την επόμενη αποστολή στην Ειδομένη.


Τα παιδιά βοήθησαν τις εθελόντριες της ομάδας μας στο συμμάζεμα, το πακετάρισμα και ήταν μια ιδιαίτερη και συγκινητική μέρα για όλους. 

Ελπίζουμε ότι τέτοιες πρωτοβουλίες θα είναι ενθαρρυντικές και θα βοηθήσουν στην περαιτέρω διάδοση του εθελοντισμού και της προσφοράς τόσο στη πόλη μας όσο και στην Ελλάδα.




ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΣΑΣ ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ


Δείτε πως μπορείτε να βοηθήσετε ΕΔΩ

Ο όποιος Πόλεμος θα τελειώσει
 όταν όλοι μας θα γίνουμε ουσιαστικά ενεργοί απέναντι στο κακό.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΣΤΕ ΑΜΕΣΑ

 ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ.